Ο Σπύρος Σπυρίδων έχασε ... από το ψηφοδέλτιο του.

Έχουν περάσει σχεδόν τρείς μήνες από την διεξαγωγή των δημοτικών εκλογών. Χρόνος ικανός προκειμένου να γίνουν εκτιμήσεις για το αποτέλεσμα τους σε ότι αφορά το εκλογικό αποτέλεσμα (και) στο Δήμο Πόρου. Ο μεγάλος χαμένος σε αυτές τις εκλογές ήταν ο Σπύρος Σπυρίδων αν και μπορούσε να είχε πάρει το αποτέλεσμα από τα "αποδυτήρια, αφού ο ίδιος έχει μεγάλο πολιτικό εκτόπισμα, κύρος και κυρίως είναι ο άνθρωπος που άφησε μόνο θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη του Πόρου, ως Δήμαρχος του επί σειρά τετραετιών. Να σημειωθεί ότι το πολιτικό εκτόπισμα του Σπυρίδων, ξεφεύγει κατά πολύ από τα στενά όρια του Πόρου,
αφού θεωρείται ως ένας πολιτικός της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Γιατί λοιπόν έχασε ,από ένα αντίπαλο που μόλις έκανε τα πρώτα του βήματα στην αυτοδιοίκηση του νησιού, και δεν ήταν από τζάκι πολιτικό; Πολλοί θα σπεύσουν να πούν και λένε ,"Ο Δημητριάδης ξόδευσε χρήματα". Λάθος προσέγγιση, ή μάλλον επιπόλαιη από άσχετους και φλύαρους, που θέλουν να κουκουλώσουν την ήττα τους. Εάν έλεγαν ότι ο Δημητριάδης ξόδεψε πολύ χρόνο στα τέσσερα χρόνια για να είναι κοντά στούς Ποριώτες και δημιούργησε άπειρα γεγονότα και συμβάντα για να βρίσκεται στην επικαιρότητα, θα συμφωνούσα μαζί τους. Γιατί λοιπόν έχασε ο Σπύρος Σπυρίδων τις εκλογές. Έχασε από τους Συμβούλους που συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιο του, όσο και άν ακούγεται παράξενο. Το μεγάλο λάθος του ξεκίνησε από τα πρώτα βήματα συγκρότησης του ψηφοδελτίου του, αφού (ξανά ) μάζεψε ότι εξέφραζε και εκπροσωπούσε το άρρωστο παρελθόν στον Δήμο. Την αποτυχημένη Δημοτική Αρχή του Δημήτρη Στρατηγού. Δημοτικοί σύμβουλοι, που ήταν οι δημιουργοί και εκφραστές αυτής δημοτικής αρχής, φιγουράρισαν από τα πρώτα ονόματα ως νέοι υποψήφιοι. Οι ψηφοφόροι το εισέπραξαν ως κοροϊδία και απάντησαν κατάλληλα. Καινούργια ονόματα ,που δεν είχαν καμία απολύτως σύνδεση με την μικρή κοινωνία του Πόρου, αλλά τους επέβαλε ο κάθε δήθεν ψευτοπαράγοντας του νησιού, λειτούργησαν όπως τους άξιζε. Τους αγνόησε το εκλογικό σώμα,ενώ κάποιους δεν τους ψήφισαν ούτε οι συγγενείς τους. Αλλά κα η μη επιβολή πειθαρχίας στους υποψηφίους, αφού ο καθένας έκανε του κεφαλιού του κατά την προεκλογική περίοδο έδωσαν την εικόνα, ενός χαβαλεδιάρικου συνδυασμού με πολλούς αρχηγίσκους. Δεν μπορεί όμως να αγνοηθεί και το αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί και στο πρόσωπο του Σπύρου Σπυρίδων,που έχει να κάνει με την διαδοχή Στρατηγού, αλλά και την επιστροφή του , χωρίς να μπορούν ούτε ο ίδιος,ούτε οι υποψήφιοι του , να επικοινωνήσουν σωστά και υπεύθυνα την αναγκαιότητα εκλογής του συνδυασμού τους στην δύσκολη συγκυρία γιά τον Πόρο. Ο αχταρμάς λοιπόν υποψηφίων, που δεν τους του ήξερε ούτε ο ... θυρωρός της κάβας ή του market, η αναντιστοιχία κοινωνικών τάξεων και ομάδων στο ψηφοδέλτιο και κυρίως η συμμετοχή ανθρώπων της αποτυχημένης δημοτικής αρχής,που ήταν οι πρωταγωνιστές του μαύρου παρελθόντος και οι Ποριώτες ήθελαν να αλλάξουν. Αυτοί ήταν οι κυρίαρχοι λόγοι της ήττας Σπυρίδων. Θα ήταν όμως παράλειψη να μην αναφερθεί η έλλειψη προεκλογικού προγράμματος με αναφορές όχι στο χτές αλλά στο αύριο, κάνοντας ένα κουραστικό «φλας –μπάκ» που δεν άγγιζε σχεδόν κανένα, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο πάζλ της ήττας. Γιατί κέρδισε ο Γιάννης Δημητριάδης; Γιά όλα τα παραπάνω και γιατί είχε δημιουργήσει εκλογικούς στόχους,σχεδιασμένο πλάνο δράσης, συγκροτημένο προεκλογικό πρόγραμμα ,δημιουργώντας ένα δυνατό ψηφοδέλτιο και μία ομάδα, όπου υπήρχε αρχηγός ,για να την κατευθύνει και όλοι υπάκουαν στον ένα.Στον επικεφαλής τους. Εξ΄άλλου οι Ποριώτες, ήθελαν αλλαγή και μόνο ο Δημητριάδης τους την υποσχόταν, τέσσερα ολόκληρα χρόνια ως αντιπολίτευση. Γι΄αυτό τον εξέλεξαν Δήμαρχο. Τόσο απλά. Βασίλης Λαζαρίδης Δημοσιογράφος