ΔΗΜΑΡ : Τίτλοι τέλους

Του Νότη Ανανιάδη Η συντριβή της 25ης Μαΐου ήταν απόλυτη για τον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς. Συγγνώμη για τον αφορισμό, αλλά τα μισόλογα δεν χωράνε και δεν οδηγούν πουθενά. «Βαριά ήττα», «ευρείας έκτασης ήττα» ή όπως αλλιώς θέλετε μπορείτε να την πείτε, η ουσία όμως μένει: συντριβή. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της ΔΗΜΑΡ.
Κι ακόμη χειρότερα, η συντριβή αυτή οδηγεί σε «τίτλους τέλους» για την Ανανεωτική Αριστερά. Η συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι, αν προηγείται η συζήτηση για την Κεντροαριστερά ή η σύγκλιση με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να έχει τη σημασία της για τα εναπομείναντα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, αλλά μόνο γι’ αυτά. Ένας έμπειρος δημοσιογράφος «κοντά» στο «Ποτάμι» μου έλεγε με τον κυνισμό που οφείλουν να έχουν οι δημοσιογράφοι : «Τα πιο πολλά στελέχη της ΔΗΜΑΡ θα πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ, κάποια θα πάνε στην Ελιά, εμάς μας φτάνει ο κόσμος της που ήλθε στο Ποτάμι»! Αν ρίξει κανείς μια ματιά στις ψήφους που πήρε ο Μιλτιάδης Κύρκος, ο οποίος εκλέχθηκε δεύτερος ευρωβουλευτής με «Το Ποτάμι» μπορεί εύκολα να διαπιστώσει την αλήθεια των λόγων του συνομιλητή μου. Πιστεύω ότι μικρή σημασία έχει να αναλύσει κανείς τα αίτια της συντριβής. Το «θολό στίγμα», τα μπρος – πίσω, ο μετεωρισμός του κόμματος του Φώτη Κουβέλη, όλα αυτά όντως συνέβαλαν στο καταστρεπτικό 1,2%. Αυτό που μένει είναι ότι ο χώρος της Ανανεωτικής Αριστεράς στο σύνολο της βίωσε την μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία του. Μεγαλύτερη -και γι’ αυτό πιθανότατα τελευταία – από την ήττα του ΚΚΕ εσωτερικού πριν 33 χρόνια. Τότε, το 1981, με το ΠΑΣΟΚ να υπερψηφίζεται σχεδόν από τον μισό ελληνικό πληθυσμό το ΚΚΕ εσωτ. με κάτι γύρω στο 1,40% έμεινε εκτός Βουλής. Πλην όμως με 5,5% στην κάλπη της Ευρωβουλής «έμεινε ζωντανό» για να υπερασπίζει μόνο αυτό από την τότε Αριστερά τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας. Οι ψηφοφόροι είπαν τότε απλά στον Λεωνίδα Κύρκο: «Στην Βουλή δεν χωράς, πήγαινε τώρα στην Ευρωβουλή, όπου οι θέσεις σου είναι σωστές και τις πιστεύουμε κι εδώ είμαστε». Όμως τότε οι απώλειες δεν ήταν τόσο μεγάλες. Οι ευρωπαϊκές «ενισχύσεις» σημαντικές. Κι χώρος εξέπεμπε ένα διακριτό στίγμα αρθρώνοντας ένα ξεκάθαρο λόγο. Σήμερα; Το ξαναγράφω, συγγνώμη που είναι αφοριστικό το γραπτό μου, αλλά τέλος. Τίτλοι τέλους για την Ανανεωτική Αριστερά. Μικρή σημασία έχει τι θα κάνουν οι κομματικοί μηχανισμοί της ΔΗΜΑΡ. Ο κόσμος που την εμπιστεύθηκε δεν είναι εκεί έξω. Διάλεξε «ροή».