Ο δημοσιογράφος για να μπορεί να θεωρηθεί κατά το ελάσσων
έγκυρος, θα πρέπει να είναι – φύσει και θέσει – συγκρουσιακός, αντισυστημικός,
αντισυμβατικός, απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία… Όταν ο δημοσιογράφος περνάει
στην άλλη όχθη του ποταμού, θα πρέπει να εξηγεί τους λόγους για τους
οποίους το κάνει… Το ίδιο ισχύει και για τον συνδικαλιστή. ΔΥΣΤΥΧΩΣ στα χρόνια
της μεταπολίτευσης, αυτό το πέρασμα στην αντίπερα όχθη έγινε σχεδόν ΚΑΘΟΛΙΚΑ με
στρεβλό τρόπο… Γι’ αυτό το λόγο και η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ και ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ, έχουν
χάσει σημαντικό μέρος της ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ τους, απέναντι στους πολίτες… Αντί να
ελέγχουν την κάθε λογής ΕΞΟΥΣΙΑ, συναλλάχθηκαν μαζί της κάτω από το τραπέζι…
Πρέπει να ξεκαθαρίσω πως δεν αποποιούμαι με κανέναν τρόπο
και για κανένα λόγο την δημοσιογραφική μου ιδιότητα…
ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΟΛΑ είμαι δημοσιογράφος!!! ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΠΑΝΩ
ΑΠ’ ΟΛΑ ΟΜΩΣ είμαι ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, σε μια πόλη που βρίσκομαι ΟΛΗ ΜΕΡΑ κι ΟΛΗ
ΝΥΧΤΑ… Θα έλεγα πως πρόκειται για μια υποψηφιότητα που με ΞΕΒΟΛΕΥΕΙ… Θα ήταν
πολύ πιο βολικό για εμένα, να βρίσκομαι στον «φυσικό μου χώρο», να είχα
επιλέξει τον ΕΥΚΟΛΟ ΡΟΛΟ του «διαιτητή» και να ΕΚΘΕΙΑΖΩ ή να ΚΡΙΤΙΚΑΡΩ ανάλογα
με την όποια επαγγελματική ιδιοτέλεια μου…
Το γεγονός ότι ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ να μετέχω, με βάζει στη μέση μιας
πολιτικής μάχης, η οποία το ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ είναι ότι θα μου αφαιρέσει φίλους…
Αυτό που με έκανε ν’ ασχοληθώ με τις προσεχείς δημοτικές εκλογές είναι η
ΘΛΙΒΕΡΗ εικόνα του Δημοτικού Συμβουλίου… Αυτό είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ανεξαρτήτως
ΠΑΡΑΤΑΞΙΑΚΗΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ… Έχω την πεποίθηση πως η σύνθεση του Δημοτικού
Συμβουλίου, θα πρέπει ν’ αλλάξει ριζικά… Θα πρέπει να εκλεγούν ΠΟΛΙΤΕΣ που
ΘΕΛΟΥΝ και ΜΠΟΡΟΥΝ ν’ ασχοληθούν… Αυτό είναι το ΕΛΑΧΙΣΤΟ που μπορεί να
προσφέρει κανείς σε μια πόλη που έχει συνηθίσει να πορεύεται ΔΥΣΚΟΛΑ…
Όπως λέει ο Αντόνιο Γκράμσι στους «Αδιάφορους» είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις
συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης,
που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν
βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη
μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που
να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις
φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν,
μισώ τους αδιάφορους.
Γιατί ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ λοιπόν; Επειδή ΕΙΜΑΙ ΕΝΕΡΓΟΣ… Δεν είμαι
ΑΔΙΑΦΟΡΟΣ… ΣΥΜΜΕΤΕΧΩ έχοντας στο νου ΜΟΝΟ την ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ… ΟΧΙ τη ΝΙΚΗ με κάθε
δυνατό τρόπο…
Σημασία έχει το ταξίδι, όχι ο προορισμός…
Γιατί στηρίζω τον ΛΟΥΚΑ ΤΖΑΝΗ; Καταρχήν τον θεωρώ φίλο μου…
Και η ιστορία έχει διδάξει πως τους μεγάλους και δύσκολους αγώνες τους
κερδίζουν οι όμορφες παρέες… Μπορεί να ακούγεται κάπως ρομαντικό αυτό, αλλά στο
δικό μου το μυαλό, αποτελεί κινητήρια δύναμη για να μπω σε έναν δρόμο τον οποίο
γνωρίζω και θέλω ν’ αλλάξω… Όχι ΜΟΝΟΣ μου… Μπορεί ο δρόμος της ζωής να είναι
μοναχικός, ωστόσο στα παραπατήματα σου, πάντα ψάχνεις στηρίγματα… Δεν υπάρχουν
καλύτερα στηρίγματα από τους φίλους.
Ο Λουκάς είναι ένας άνθρωπος που έχει ΟΡΑΜΑ… Αυτό είναι
ΔΕΔΟΜΕΝΟ… Ο Λουκάς είναι ένας άνθρωπος που δεν τελείωσε κανένα ΚΟΛΛΕΓΙΟ
Διοίκησης, καμία κρυφή ή φανερή σχολή πολιτικής ή αυτοδιοίκησης.
Ξεχώρισε μέσα
από την προσωπική του ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ και την σχολική και οικογενειακή του
ΠΑΙΔΕΙΑ…
ΔΕΝ περίμενε καμία ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ, για να ικανοποιήσει τις
φιλοδοξίες του…
Υπήρξε ΣΥΓΚΡΟΥΣΙΑΚΟΣ, απέναντι στις επετηρίδες… ΚΕΡΔΙΣΕ σχεδόν ΕΥΚΟΛΑ…
Ανέβηκε σχετικά ΓΡΗΓΟΡΑ σε μια πορεία η οποία μέσα σε 8 (μόλις χρόνια)
τον έκανε Δήμαρχο. Τα
ΔΥΣΚΟΛΑ τα αντιμετώπισε όταν έγινε ΔΗΜΑΡΧΟΣ!!!! Κάπως παράδοξο;
Ενδεχομένως…
Σίγουρα ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ… Και για εκείνον και για όλους εμάς που βρεθήκαμε
δίπλα του…
Τα τελευταία 3,5 χρόνια ΕΧΑΣΕ πολύ περισσότερα απ’ όσα κέρδισε… Προσωπικά διαφώνησα εως και συγκρούστηκα ΜΑΖΙ ΤΟΥ… Για πράγματα που ΕΓΙΝΑΝ ή δεν ΕΓΙΝΑΝ… Κυρίως γιατί δεν
υπήρξε ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ανάμεσα μας… Κάπως έτσι είναι οι ανθρώπινες σχέσεις… Όλα κερδίζονται
ή χάνονται στην επικοινωνία…
Ο Δήμαρχος ΛΟΥΚΑΣ ΤΖΑΝΗΣ είναι ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΣ…
Έχοντας μέτρο σύγκρισης, την Αυτοδιοίκηση ΣΥΝΟΛΙΚΑ και ΟΧΙ τον μικρόκοσμο και
την μικροϊδιοτέλεια του καθενός μας… Έκανε σημαντικά λάθη, ιδιαίτερα στις
σχέσεις του με τους συνεργάτες του… ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΕ-ΣΧΕΔΙΑΣΕ-ΕΤΡΕΞΕ-ΠΕΤΥΧΕ-ΑΠΕΤΥΧΕ
αλλά δεν έπεσε… ΣΗΚΩΘΗΚΕ και συνέχισε… Αντιλήφθηκε γρήγορα πως τα πράγματα
έχουν αλλάξει… H Αυτοδιοίκηση
των μικροεξυπηρετήσεων και των εκδουλεύσεων
ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ… Από τον Σεπτέμβριο του 2011 κιόλας, έδωσε το στίγμα
του…
Άλλοι το κατάλαβαν, άλλοι όχι… Μπήκε στη λογική του ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΑΤΟΣ των
οικονομικών… Το λάθος της ΔΗΚΕΠΑ δεν διορθώθηκε με λάθος… Αν και
αργήσαμε λίγο… Τα χαρμόσυνα (ΝΑΙ για μένα είναι χαρμόσυνο νέο, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
εργαζόμενοι,
συμπολίτευση κι αντιπολίτευση να καταφέρουμε στα χρόνια του Μνημονίου,
μια
σημαντική εργασιακή νίκη) ήρθαν και οι συγκεκριμένες οικογένειες να
ΛΥΤΡΩΘΗΚΑΝ…Η επιστολή του πρωθυπουργού προς τον Λουκά Τζανή για
ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ (!!!!!!!!!!) στην περιοχή της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ δείχνει ότι η
συγκεκριμένη δημοτική αρχή και ο συγκεκριμένος Δήμαρχος. ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ,
ΕΝΕΡΓΟΥΝ, ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ, ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ...
Φίλοι και φίλες
Έχουμε μπροστά μας ΜΙΑ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ…
Μια πολύ καθοριστική ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ για την πόλη μας… Το ΥΠΟΓΕΙΟ ΤΡΑΜ, το Κέντρο Υγείας, μα ΠΑΝΩ ΑΠ’
ΟΛΑ η ΑΝΑΠΛΑΣΗ, αλλάζουν ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ τον χαρακτήρα αυτής της πόλης… Πριν 90
περίπου χρόνια αυτή η πόλη ήταν γεμάτη παράγκες που δεν μπορούσαν να καλύψουν
τον αβάσταχτο πόνο της προσφυγιάς. ΑΥΡΙΟ αυτή η πόλη θ’ αποτελέσει ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ
ΠΟΛΟ ΕΛΞΗΣ… Δεν είμαι ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΩΝ… Ούτε ΑΝΟΗΤΟΣ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΣ… Πιστεύω στη δύναμη
των ανθρώπων… Και αυτή η πόλη για ένα πράγμα φημίζεται… Για τους πολύ ωραίους
ανθρώπους της…
Βιογραφικό
Αριστοτέλης Βασιλάκης
Γεννήθηκα το 1971 και μεγάλωσα στα Ταμπούρια. Ο πατέρας μου
Ιωάννης Βασιλάκης γεννήθηκε στο χωριό Άρις Μεσσηνίας και η μητέρα μου Καλλιόπη
(το γένος Βροτσάκου-Καλογερόγιαννη) κατάγεται από τις Πιόντες και την Κοκκάλα
Λακωνίας. Είμαι παντρεμένος από το 2005 με την Όλγα Κωστούρου και έχω δύο
παιδιά την Ευθυμία-Μαρκέλλα και τον Ιωάννη Βασιλάκη. Αποφοίτησα το 1994 από το
Εργαστήρι Επαγγελματικής Δημοσιογραφίας, ενώ φοίτησα Διοίκηση Επιχειρήσεων στο
ΕΑΠ Πατρών. Ασχολήθηκα από πολύ μικρός με τα κοινά. Είτε σαν μέλος
σχολικών συμβουλίων, είτε σαν ενεργό μέλος πολιτικών νεολαιών. Υπήρξα ιδρυτικό
μέλος του Συλλόγου Νέων Πειραιά, όπου διατέλεσα Αντιπρόεδρος και Γενικός
Γραμματέας.
Το 1994 σε ηλικία 23 χρονών ασχολήθηκα για πρώτη φορά με την
Τοπική Αυτοδιοίκηση, σαν υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο του Πειραιά, με
τον συνδυασμό του επί 8 χρόνια Δημάρχου κ. Χρήστου Αγραπίδη, ενώ το 2002 ήμουν
υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στο Κερατσίνι με τον συνδυασμό ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
(υποψήφιος Δήμαρχος Παναγιώτης Μαυρίκος)
Το 1991 προσλήφθηκα στη ΔΕΗ, στην οποία εργάζομαι μέχρι και
σήμερα… Έχω αναπτύξει πλούσια συνδικαλιστική δράση. Από το 2004 μέχρι το 2010
διετέλεσα Γενικός Γραμματέας και από το 2010 μέχρι και σήμερα Πρόεδρος του
ΠΑΣΠΑ ΔΕΗ.
Παράλληλα με τη ΔΕΗ ακολούθησα δημοσιογραφική καριέρα στον
Έντυπο και Ηλεκτρονικό Τύπο. Εργάστηκα σε εφημερίδες όπως το ΕΘΝΟΣ, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ
ΤΥΠΟΣ και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ενώ υπήρξα συμπαρουσιαστής τηλεοπτικών εκπομπών στο TELE CITY και το EXTRA CHANNEL…
Από το 1999 επεκτάθηκα και στον Εκδοτικό χώρο, συμμετέχοντας
μετοχικά στις Πανελλαδικής εμβέλειας εφημερίδες ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ, ΣΤΑΜΠΑ (100% ιδιοκτήτης),
24 ΩΡΕΣ και στις περιφερειακές εφημερίδες Η ΛΥΣΗ, ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΕΝ ΔΗΜΩ, ΑΤΤΙΚΟΣ
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΤΗΣ.
Διετέλεσα Υπεύθυνος Τύπου του Δήμου Κερατσινίου την περίοδο
2000-2001 (περίοδο Δημαρχίας Φώτη Μελά) και του Καλλικρατικού Δήμου
Κερατσινίου-Δραπετσώνας το 2011-2012.
Βραβεύτηκα από την ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΕΧΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ, για το διήγημα «ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΑΜΟΥ»…
Facebook: www.facebook.com/aristotelis.vasilakis.b